Notre Jour Viendra (2010)

Romain Gavrasın ilk uzun metraj yönetmenlik görevini üstlendiği bu filmde anlatım izlekleri için -alt metinlerde yatan anlamları anlayabilmek için- Freud okumalarının tamamlanmış olması gerekmektedir. Karakterlerden psikanalist olan Patrick aynı zamanda manipülatif bir sosyopattır. Himayesi altına aldığı genç Rémy ise çekingendir ve toplumla uyumsuzdur. İkisi de kızıl saçlıdır. Filmin sonunda Patrick ve saçları sonradan kızıla boyanmış Remy dazlak bir hale gelerek Irkçılığa karşı olumlu bir eleştiri getirilmiştir. İkisinin de ne kaybedecekleri ne de kazanabilecekleri bir şeyleri yoktur. Remy'nin çocukluğundan beri atlardan korkması ve tuvaletini ancak anadan üryan bir şekilde yapması gibi Nevrotik kişiliğinin vakaları Freud tarafından hassasiyetle ele alınmıştır. Görsel yanı oldukça güçlü, epik bir anlatıma sahip bu içsel yol filmde karakterlerin aldıkları tek yol topluma ait olmamayı seçerek uzaklaştıkları yoldur. Klasik olay örgüsü ile mini olay örgüsü arasında yer alan bu gösteri bağımsız sinema severlere şiddetle tavsiye edilir....